Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η (οικονομική) κρίση
έφερε στο προσκήνιο την επιτακτική ανάγκη εξορθολογισμού των δαπανών και των
αναγκαίων μεταρρυθμίσεων σε μια σειρά δημόσιων αγαθών με έμφαση στην ορθολογική
χρηματοδότηση και την ποιοτική παροχή τους. Εξαιτίας της σπουδαιότητας για το
κάθε άνθρωπο, της σημασίας που αποδίδουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και
των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν, η υγεία και οι υπηρεσίες
υγείας της χώρας μας βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα. Τη διετία που προηγήθηκε δόθηκε
μεγάλο βάρος στον εξορθολογισμό των δαπανών και την αποδοτικότητα του
συστήματος υγείας και λιγότερο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο τη
βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας.
Οι δαπάνες υγείας που χρηματοδοτούνται από τη
γενική φορολογία και τις εισφορές της κοινωνικής ασφάλισης μειώθηκαν από πλέον
των 15 δις. ευρώ (2009) σε κάτω από 13 δις. ευρώ (εκτίμηση 2012). Αυτό κατέστη
εφικτό από την εφαρμογή τεχνο-πολιτικών εργαλείων που έπρεπε να είχαν γίνει στο
παρελθόν και εφαρμόζονται στις αναπτυγμένες χώρες. Η θέσπιση στόχων και
προϋπολογισμών καθώς και η μηνιαία παρακολούθησή τους (esy.net, έλεγχος
πολιτικής ηγεσίας προς διοικήσεις), η μηχανογραφημένη εφαρμογή διπλογραφικών
συστημάτων και η δημοσίευση ισολογισμών στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, η εφαρμογή
προγράμματος διαγωνισμών προμηθειών παράλληλα με εφαρμογή παρατηρητήριου
(observe.net από ΕΠΥ), τα ΚΕΝ (είμαστε στη 3η έκδοσή τους με
αναγκαιότητα για 4η), η κατά 30% χρήση γενοσήμων, κ.λπ., έδωσαν στο
ΕΣΥ τη δυνατότητα εξοικονόμησης 20% σε μια διετία (2010-11).
